ντουραλουμίνιο

Ελαφρό κράμα που περιέχει περίπου 95% αλουμίνιο, 3-4% χαλκό και μικρή ποσότητα, κάτω από 1%, μαγνησίου και μαγγανίου που το παρασκεύασε το 1906 ο Γερμανός χημικός Άλφρεντ Βιλμ (1869 – 1937). Το κράμα, σε σχέση με το καθαρό μέταλλο, έχει αξιοσημείωτες μηχανικές και ηλεκτρικές ιδιότητες, είναι όμως λιγότερο ανθεκτικό στην οξείδωση. Αν υποβάλουμε το ν. σε θερμοκρασία περίπου 550°C και το ψύξουμε ταχύτατα σε νερό (επεξεργασία που ονομάζεται βαφή) παίρνουμε ένα κράμα με σημαντικά βελτιωμένες τις μηχανικές του ιδιότητες. Το ν. έχει χαμηλό ειδικό βάρος και υφίσταται επεξεργασία εν θερμώ και εν ψυχρώ· συγκολλάται και κόβεται σε τεμάχια, δίσκους, λεπτά ελάσματα και σύρματα. Με την επεξεργασία του εν θερμώ μπορεί να πάρει τα πιο ποικίλα σχήματα και να χρησιμοποιηθεί στους πιο διαφορετικούς τομείς. Είναι ανθεκτικό στις μεταβολές της θερμοκρασίας και γι’ αυτή την ιδιότητά του εφαρμόζεται και σε θερμικές μηχανές. Το ν. είναι από τα πιο εύχρηστα κράματα του αλουμινίου και η χρήση του στην τεχνική έχει διαδοθεί ευρύτατα, όπως στον αεροναυτικό τομέα (κατασκευάζονται από ν. ορισμένα τμήματα των κινητήρων, τα μπροστινά μέρη του αεροπλάνου και τα φτερά), στα αμαξώματα αυτοκινήτων, στα σιδηροδρομικά βαγόνια, στους ανελκυστήρες και σε πολλά άλλα μηχανικά μέσα, όπου είναι αναγκαία μέταλλα ελαφρά που να συνδυάζουν και ικανή αντίσταση.

* * *

το

ελαφρό κράμα με μεγάλη μηχανική αντοχή το οποίο αποτελείται από αλουμίνιο, χαλκό, μαγγάνιο, μαγνήσιο και χρησιμοποιείται στη βιομηχανία αεροπλάνων, αυτοκινήτων, ποδηλάτων, φωτογραφικών μηχανών κ.ά. κατασκευών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. duralumin < Duren, όπου παρασκευάστηκε για πρώτη φορά].